ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ

Το τελευταίο διάστημα σε διάφορες πολιτικές συζητήσεις, ακούμε να λένε ότι το μνημόνιο είναι διαφορετικό από την δανειακή σύμβαση. Ακούγεται μάλιστα πολύ έντονα, ότι μπορεί να καταργηθεί μόνο το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση να μπει σε διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσης.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πολιτική λιτότητας, η πολιτική του μνημονίου πρέπει να καταργηθεί, έπρεπε ήδη να είχε καταργηθεί από χθες.  Το αδιέξοδο και το καταστροφικό της πολιτικής αυτής το παραδέχονται οι πάντες πλέον, και οι μόνοι που μένουν αμετανόητοι και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν για τον φόνο, είναι αυτοί που έχουν άμεσο οικονομικό συμφέρον, από την οικονομική βαρβαρότητα την οποία υφίσταται ο Ελληνικός λαός.

Το λάθος που γίνεται από κάποιους πολιτικούς, είναι ότι ξεχωρίζουν το μνημόνιο από την δανειακή σύμβαση. Δηλαδή λένε κάποιοι, θα καταργήσουμε το μνημόνιο και θα διαπραγματευτούμε την δανειακή σύμβαση. Αυτός ο συλλογισμός είναι λάθος! Το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση είναι ένα και το αυτό. Άλλωστε αν ανατρέξει κανείς στη δανειακή σύμβαση, θα διαβάσει τον όρο που λέει, ότι η διαθεσιμότητα των χρημάτων αυτής της σύμβασης εξαρτάται από την συμμόρφωση της Ελλάδας με τα μέτρα που εκτίθενται στο μνημόνιο.

Επίσης, τα άλλα κατάπτυστα και αποικιακής εμπνεύσεως που βρίσκει κανείς στην δανειακή σύμβαση, είναι ότι υπαγόμαστε στο Αγγλικό δίκαιο, χάνουμε την εθνική μας ανεξαρτησία και κυριαρχία, και χάνουμε και το δικαίωμα ασυλίας της εθνικής μας περιουσίας απέναντι στους τοκογλύφους μας.

Για να μην τρελαθούμε λοιπόν, η πραγματικότητα είναι ότι αυτό το μνημόνιο και αυτή η δανειακή σύμβαση είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, και πρέπει να καταργηθούν. Και από κει και πέρα να μπει σε εφαρμογή το σχέδιο της ανόρθωσης της εθνικής μας οικονομίας, με σημαντική διαγραφή του χρέους, στάση πληρωμών προς του δανειστές για αρκετό χρονικό διάστημα, εθνικοποίηση τραπεζών, κινήσεις για δημόσιες επενδύσεις, και ρήτρα ανάπτυξης, δηλαδή κάθε δυο τρεις μήνες εφόσον η οικονομία θα κινείται σε θετική τροχιά, η χώρα να πληρώνει δόση, έως ότου αποπληρωθεί το πραγματικό χρέος που θα έχει μείνει από την διαγραφή μεγάλου μέρους του.  Όταν μπει σε εφαρμογή αυτό το σχέδιο, η οικονομία μας θα δείξει θετικά δείγματα, και τότε θα μπορέσουν να γίνουν και ιδιωτικές επενδύσεις που θα είναι συμφέρουσες για την χώρα. Προς το παρόν με την πολιτική του μνημονίου και της λιτότητας, η ιδιωτική πρωτοβουλία στραγγαλίζεται και ο ιδιωτικός τομέας δραπετεύει σε άλλες χώρες.

Ξεκάθαρες θέσεις λοιπόν, μην φοβόμαστε τις ριζοσπαστικές προτάσεις που θα φέρουν την αλλαγή, μην φοβόμαστε την πραγματικότητα. Η ξεκάθαρη κατάργηση μνημονίου και δανειακής σύμβασης θα γεννήσει την προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον της χώρας και της οικονομίας μας.