ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

Όσοι κινούμαστε στο χώρο της αριστεράς, και δεν ασπαζόμαστε τον δογματικό κομμουνισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα τον 20 αιώνα, γοητευόμαστε από τον πολιτικό όρο ‘ανανεωτική αριστερά’.

Πράγματι, όταν κάποιος έχει έναν τρόπο σκέψης στα πολιτικά ζητήματα, δημοκρατικό, προοδευτικό, αριστερό, κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αυτός ο κάποιος, ανήκει στην ανανεωτική αριστερά. Ποια είναι όμως η ανανεωτική αριστερά;

Τα τελευταία τρία χρόνια, και με την παρουσία της ΔΗΜΑΡ στο πολιτικό προσκήνιο, παρουσιάστηκε στον κόσμο μια άποψη, ότι ανανεωτική αριστερά σημαίνει υποταγή στον νεοφιλελευθερισμό, υποταγή στον κυβερνητισμό, υποταγή στα διεφθαρμένα κόμματα εξουσίας. Παρουσιάστηκε μια εσφαλμένη εντύπωση, με ευθύνη μικρομέγαλων πολιτικάντηδων που καπηλεύονται τον όρο ανανεωτική αριστερά, ότι η ανανεωτική αριστερά είναι η αριστερά που κοροϊδεύει τον κόσμο, προδίδει τις ιδέες της και τις αρχές της, και γίνεται δεκανίκι των κυβερνητικών συμφερόντων.

Αυτό φυσικά και δεν είναι ανανεωτική αριστερά, όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν κάποιοι πολιτικάντηδες, που γοητεύτηκαν από το ύφος των μεγαλοαστών πολιτικών και τους ζήλεψαν, και προκειμένου να μπουν και αυτοί στο κάδρο, έστω και σαν φτωχοί παρακατιανοί συγγενείς, πρόδωσαν ιδέες και αξίες.

Η αριστερά που θέλει να λέγεται ανανεωτική, έρχεται σε ρίξει με τον νεοφιλελευθερισμό, πολεμά την ασυδοσία των μεγαλοτραπεζιτών και την ληστρική πολιτική της διεθνούς τοκογλυφίας.  Έρχεται αντιμέτωπη με τα διεφθαρμένα κόμματα εξουσίας, δεν υποτάσσεται στον σοσιαλφιλελευθερισμό, δεν συγκαλύπτει σκάνδαλα προηγούμενων κυβερνήσεων, δεν κάνει κυβερνητικά παιχνίδια με κόμματα που ασκούν καταστροφική πολιτική για τον τόπο και τον λαό.

Η ανανεωτική αριστερά, αν είναι πράγματι ανανεωτική, και πράγματι αριστερά, θα πρέπει να αγωνίζεται για να εφαρμοστούν προοδευτικές πολιτικές, για τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας μας, για την αλλαγή πορείας της οικονομικής πολιτικής, για την έξοδο από τα μνημόνια που χρεοκόπησαν τον λαό, για την καταπολέμηση του ναζισμού, για τα δικαιώματα των μεταναστών και το δικαίωμα στην διαφορετικότητα, για τον εκσυγχρονισμό γενικότερα της χώρας, προκειμένου να γίνει μια σύγχρονη χώρα, δημοκρατική, προοδευτική, πολυπολιτισμική, με οικονομία που θα πατά γερά στα πόδια της και με έναν λαό που θα έχει ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο.

Τέρμα πια στην μεταρρυθμιστική αριστερά ή στην αριστερά της ευθύνης, που στην ουσία είναι το όνειδος της αριστεράς. Η αριστερά πρέπει να είναι ανανεωτική, και για να έχει τα χαρακτηριστικά της ανανεωτικής, δεν μπορεί παρά να είναι ριζοσπαστική, ανατρεπτική και αποτελεσματική, όχι για τα κυβερνητικά κόλπα των διεφθαρμένων κομμάτων εξουσίας, αλλά για τον λαό και την χώρα.